Zaawansowany wiek idący zazwyczaj w parze z postępującymi chorobami powoduje, że wiele osób starszych traci swoją samodzielność i wymaga pomocy w wykonywaniu nawet najprostszych codziennych czynności. Udzielanie im tego wsparcia jest zadaniem opiekunki, która czasowo zamieszkuje w domu swego podopiecznego. Jej czas pracy dzieli się na aktywną opiekę oraz gotowość do pomocy. Jak rozumieć ten podział? Czym jest „czas gotowości”?
„Czas gotowości”, to nic innego jak ten czas w ciągu dnia, kiedy opiekunka nie przebywa w pobliżu swego podopiecznego i nie wykonuje żadnych konkretnych czynności związanych z wykonywaniem swoich obowiązków służbowych – np. nie gotuje posiłku dla podopiecznego, nie karmi go, nie wykonuje zakupów – ale jest gotowa w każdej chwili nieść pomoc. „Czas gotowości” można więc nazwać dyżurem – jeśli istnieje taka potrzeba, opiekunka może przerwać wykonywane w danej chwili zajęcia i zająć się podopiecznym.
Może wydawać się, że zagadnienie „czasu gotowości” jest bardzo proste. W rzeczywistości stwarza ono problemy podobne do „czasu wolnego” – umowy, co prawda zawierają klauzule o wymiarze czasu wolnego podczas pracy, praktyka jednak pokazuje, że zapisy tego typu trudno egzekwować. Szczególnie że nie określają one, co jest „czasem wolnym”. Przykładowo – opiekunka zabiera podopiecznego na zabieg lekarski czy badanie, które będzie trwało godzinę. Aby umilić sobie czas oczekiwania, zaczyna czytać książkę lub rozmawia przez telefon z bliską osobą. Czy można taką przerwę uznać za czas wolny, czy może wlicza się ona w czas pracy? Jeśli to drugie, to czy jest to czas gotowości, czy może czas aktywności?
Zagadnienie to jest, jak widać, dość złożone i wiele zależy od jego indywidualnej interpretacji, zarówno ze strony opiekunki, jak i zleceniodawcy. Dlatego tak bardzo ważne jest ustalenie zakresu obowiązków z podopiecznym oraz jego prawnymi opiekunami – małżonkiem lub dziećmi. Pewne jest, że niektóre osoby starsze, szczególnie te w stanie zaawansowanej demencji lub z ograniczonymi możliwościami ruchowymi, nie powinny być pozostawione bez opieki – jeśli więc opiekunka ma czas wolny, który spędza całkowicie poza pracą (nawet jeśli pozostaje cały czas w domu), opiekę nad seniorem powinien przejąć ktoś inny, np. członek rodziny.
Bardzo często pojawiają się zarzuty, że od opiekunek osób starszych decydujących się na pracę w Niemczech wymagana jest praca przez całą dobę – czy to w formie wykonywania konkretnych zadań, czy pozostawania w stanie ciągłej gotowości, bez możliwości odpoczynku. To nieprawda – każdej opiekunce przysługuje czas wolny, który może spędzić w wybrany przez siebie sposób, bez konieczności martwienia się, że w każdej chwili konieczne będzie przerwanie swoich zajęć i powrót do pracy. W tym czasie ani podopieczny, ani jego bliscy nie powinni wymagać od opiekunki jakiejkolwiek aktywności, lecz pozwolić jej na odpoczynek oraz dać możliwość poświęcenia się swoim prywatnym sprawom, np. kontaktowi z rodziną. To bardzo ważne – ciągła gotowość oraz brak realnego czasu wolnego prowadzą do narastającej frustracji, stresu, przemęczenia i ostatecznie do wypalenia zawodowego. Taki stan jest zagrożeniem nie tylko dla opiekunki, ale również dla jej podopiecznego. Dlatego w naszej agencji dokładamy starań, by opieka była sprawowana zgodnie z ustaleniami oraz przepisami – opiekunki, którym ich czas wolny jest zabierany, zachęcamy do kontaktu z koordynatorami, którzy pomogą rozwiązać problem i dojść do porozumienia.
58 551 00 52