Każdy z nas ma pewne wyobrażenie o sobie – niekiedy przeceniamy swoje możliwości, w innych przypadkach zupełnie ich nie doceniamy. Poglądy te może zweryfikować praca – również ta w opiece nad osobami starszymi. To odpowiedzialny, a przy tym wymagający dużego zaangażowania zawód – podejmując się go, możesz sprawdzić, na ile Twoje dotychczasowe przekonania o samym sobie są prawdziwe. Czego możesz się w ten sposób dowiedzieć?
Jeśli planujesz podjąć się opieki nad seniorami w Niemczech, musisz znać język – w większości oferowanych przez nas zleceń dla opiekunów niezbędne minimum to znajomość niemieckiego na poziomie komunikatywnym. Jak rozumieć to sformułowanie? Oznacza ono, że nie musisz mieć bardzo bogatego słownictwa, odpowiedniego akcentu czy perfekcyjnie opanowanej konstrukcji zdań zgodnie ze wszystkimi zasadami gramatyki – wystarczy, że będziesz w stanie mówić w sposób zrozumiały dla drugiej strony, a także rozumieć, co druga osoba mówi do Ciebie. Im wyższy poziom Twojego zaawansowania językowego, tym większe masz szanse na uzyskanie lepiej płatnych zleceń. Ale znajomość języka to jedno, zaś umiejętne jej wykorzystanie to drugie. Dość częstym wśród opiekunów – szczególnie tych, którzy pierwszy raz jadą do pracy za granicę – problemem jest tak zwana bariera językowa, spowodowana m.in. lękiem przed popełnianiem błędów i negatywnym odbiorem ze strony lokalnych mieszkańców. Podczas pracy z osobami starszymi nie brakuje okazji do rozmów, czy to z podopiecznym, czy z jego rodziną. Każda taka rozmowa może być testem dla Twoich zdolności mówienia i rozumienia mowy – podczas pobytu sprawdzisz jak dobrze mówisz w obcym języku, jakie kwestie masz opanowane, a nad którymi musisz jeszcze popracować.
Nie da się ukryć, że opieka nad osobami starszymi jest zadaniem wymagającym bardzo dużych pokładów cierpliwości oraz pozytywnego nastawienia. Każdy dzień pracy może być pełen sytuacji, które wystawią nerwy opiekuna na ciężkie próby. W przypadku osób cierpiących na choroby otępienne (np. demencję czy chorobę Alzheimera) problemem może być między innymi konieczność wielokrotnego odpowiadania na te same pytania, przypominania kim się jest. Nierzadko opiekun będzie musiał mierzyć się wybuchami złości i wymierzonych w jego stronę aktami agresji – zarówno słownej, jak i fizycznej. Sama świadomość, że chory nie panuje nad swoim zachowaniem nie jest wystarczająca, potrzebna jest zdolność do cierpliwego znoszenia tych niedogodności – dla dobra swojego, jak i podopiecznego. Innym przypadkiem są osoby, które nie są w stanie zadbać o swoje podstawowe potrzeby fizjologiczne i wymagają pomocy w utrzymaniu higieny czy spożywaniu posiłków.
Wydajność w pracy – jakiejkolwiek pracy – w dużej mierze zależy od tego, czy jesteśmy ją w stanie dobrze sobie zorganizować. Czy jesteśmy przygotowani do wykonywania kolejnych jej etapów, czy mamy plan. Opieka nad osobami starszymi jest bardzo dobrym sprawdzianem w tej materii, bowiem każdy dzień wypełniony jest różnymi zajęciami – między podstawowymi, takimi jak przygotowywanie i podawanie posiłków czy codzienna toaleta znajdują się takie pozycje jak pomoc w rehabilitacji, spacery, zajęcia dodatkowe, robienie zakupów, badania i wizyty lekarskie. Aby wykonać je wszystkie w ustalonych przedziałach czasowych, opiekun musi odznaczać się sporym zaangażowaniem i dobrą organizacją. Z drugiej strony należy pamiętać, że harmonogram jest jedynie wskazówką, a nie prawem – zdarzać się mogą sytuacje, kiedy konieczne będzie dostosowanie zajęć do czynników niezależnych od naszych decyzji. Przykładowo – załamanie pogody i konieczności rezygnacji z zaplanowanego wcześniej spaceru czy innej aktywności na świeżym powietrzu, może być dobrym pretekstem do wspólnej z seniorem gry w karty, oglądania rodzinnych albumów (…).
Wybierając pracę w opiece za granicą musimy pogodzić się z tym, że przez następne kilka tygodni czy nawet miesięcy będziemy mieszkać w zupełnie obcym miejscu, wśród nieznanych nam ludzi, z dala od rodziny i przyjaciół. Dla niektórych osób niemal całkowite odcięcie od codziennego życia jest nie do pomyślenia – obawiają się oni, że po prostu nie dadzą sobie rady. Jedynym sposobem sprawdzenia, czy tak jest w rzeczywistości, jest… wyjechanie i przekonanie się o tym osobiście. Dlaczego w ogóle warto podejmować się takiego wysiłku? Głównie ze względu na poszerzanie możliwości zarobkowych – jeśli tymczasowa rozłąka z rodziną nie będzie miała wpływu na nasze relacje z bliskimi ani nasze samopoczucie, nic nie stoi na przeszkodzie, żeby kontynuować zawód. Należy pamiętać, że we właściwie każdym zawodzie zarobki na zachodzie Europy są wyższe, niż w Polsce. Opiekunowie, którzy decydują się na wyjazd do Niemiec mogą liczyć na nawet trzykrotność stawki – średnia miesięczna pensja dla opiekuna wynosi tam ok. 1350-1400 euro na rękę, a w przypadku wielu zleceń jeszcze więcej.
Podsumowując – praca opiekuna osób starszych jest pełna wyzwań. Każde z nich może pomóc lepiej zrozumieć siebie, poznać swoje słabe oraz mocne strony, a także zachęcić do rozwoju.
58 551 00 52