Choć aktywność fizyczna kojarzona jest przede wszystkim z osobami młodymi i pełnymi energii, to właśnie dla seniorów jest ona szczególnie ważna – pomaga utrzymać starzejący się organizm w odpowiedniej kondycji, przeciwdziała skutkom starzenia się, a także wspomaga terapię w niektórych przewlekłych chorobach. Z racji wieku osoby starsze nie mogą podejmować wysiłku w taki sam sposób jak młodzież – ważne jest, aby aktywność była dla nich bezpieczna.
Ze względu na zaawansowany wiek oraz częste choroby przewlekłe, osoby starsze nie mogą uprawiać sportu w taki sam sposób, jak ich dzieci czy wnuki. Dlatego podstawową kwestią jest dobranie aktywności fizycznej do możliwości seniora – nakłanianie go do nadmiernego i zbyt długiego wysiłku może nie przynieść żadnych konkretnych rezultatów, a nawet przyczynić się do pogorszenia stanu zdrowia oraz kontuzji. Przed wdrożeniem jakichkolwiek aktywności fizycznych do harmonogramu dnia osoby starszej, opiekun powinien zasięgnąć rady profesjonalisty – lekarza prowadzącego seniora oraz ewentualnie wyspecjalizowanego w takich przypadkach trenera personalnego czy fizjoterapeuty.
Mimo zaawansowanego wieku, osoby starsze mogą podejmować się różnych aktywności fizycznych. Dzielimy je na kilka kategorii:
Jak wspomniano wyżej, zakres ćwiczeń powinien być konsultowany ze specjalistami.
Zrównoważenie wysiłku fizycznego to nie jedyny czynnik wpływający na korzyści zdrowotne płynące ze sportowej aktywności osób starszych – równie ważna jest regularność. Dużo lepsze efekty przyniosą ćwiczenia wykonywane krótko, lecz w regularnych, niewielkich odstępach czasowych niż jednorazowy, lecz długi trening raz na kilka dni. Podczas krótkiego treningu senior nie zdąży się nadmiernie zmęczyć (wycieńczenie organizmu również nie jest dobre dla zdrowia), a jednocześnie będzie miał możliwość pobudzenia mięśni czy układu oddechowego i krwionośnego do wzmożonego działania. Optymalnym rozwiązaniem jest wpisanie do harmonogramu aktywności fizycznej co najmniej raz dziennie, należy jednak być przy tym elastycznym i nie zmuszać osoby starszej do aktywności, jeśli złe samopoczucie czy nasilenie objawów chorób uniemożliwia poprawne wykonywanie czynności. Ścisłe trzymanie się programu może w takich przypadkach przynieść więcej szkód, niż korzyści.