Jak reagować przy nieszczęśliwych wypadkach przy pracy z podopiecznym?

Każdy opiekun seniora musi być przygotowany na to, że w każdej chwili może dojść do sytuacji zagrażającej zdrowiu i życiu podopiecznego. Opiekun nie może w takiej chwili tracić głowy, lecz błyskawicznie zareagować na zagrożenie. Im szybciej i skuteczniej udzielimy poszkodowanemu niezbędnej pomocy, tym większa szansa na szczęśliwe rozwiązanie. Podpowiadamy, co zrobić w sytuacji kryzysowej.

Jak wezwać pogotowie?

Jeśli stan zdrowia seniora wymaga pomocy lekarskiej, należy czym prędzej wezwać pogotowie. Jak to zrobić, żeby mieć pewność, że uzyskamy jak najskuteczniejszą pomoc? Poza danymi takimi jak adres, pod który ma przyjechać karetka oraz okoliczności wypadku powinniśmy przekazać dyspozytorowi również dane dotyczące aktualnego stanu pacjenta (np. czy wyczuwamy bicie serca i oddech), ogólnego stanu jego zdrowia (wymieniamy choroby, na które cierpi). Ważne jest również, byśmy podali numery telefonu – swój oraz podopiecznego, dzięki czemu ratownicy będą mogli się z nami skontaktować. To bardzo ważna kwestia. Podczas zgłaszania problemu należy działać szybko, dlatego zawczasu warto nauczyć się wszystkich niezbędnych danych teleadresowych na pamięć. Po wezwaniu pomocy należy również upewnić się, że ratownicy będą mieli bezproblemowy dostęp do chorego – jeśli np. nasz podopieczny mieszka w bloku na zamkniętym osiedlu, należy powiadomić o wypadku ochronę.

Przede wszystkim – zdiagnozuj problem

Niektóre przypadki zagrożenia dla zdrowia i życia są dość oczywiste – przykładowo, jeśli starsza osoba przewróci się i odniesie rany, od razu wiemy na czym polega problem i jak postąpić. Jednak nie zawsze zdiagnozowanie problemu będzie takie proste. Niemniej jako opiekunowie powinniśmy być w stanie jak najszybciej ocenić powagę sytuacji  i wiedzieć, co po kolei należy w niej zrobić. Kluczowe jest wcześniejsze dokładne poznanie stanu zdrowia naszego pacjenta – wiedząc, jakie mogą być potencjalnie niebezpieczne objawy jego chorób, możemy skutecznie podjąć działania zaradcze. To bardzo ważne, ponieważ nieprawidłowe rozpoznanie problemu może uniemożliwić nam udzielenie pierwszej pomocy, a w przypadkach skrajnych nawet wpłynąć na pogorszenie stanu naszego podopiecznego.

Udziel pierwszej pomocy

Skoro zidentyfikowaliśmy problem i wiemy, co należy zrobić, powinniśmy bez chwili zwłoki przystąpić do działania i udzielić pierwszej pomocy. To, w jaki sposób to zrobimy powinno być ściśle uzależnione od stanu pacjenta oraz przyczyn jego pogorszenia:

• Atak padaczki – wbrew popularnemu przekonaniu, pod żadnym pozorem nie umieszczamy osobie doświadczającej ataku jakichkolwiek przedmiotów w ustach, gdyż może je ona połknąć i się udusić. Nie wolno również tłumić drgawek. Przede wszystkim chronimy głowę i kręgosłup chorego przed urazami, odsuwamy od niego przedmioty, które mogą stać się przyczyną zranienia i wzywamy pogotowie. Po ataku układamy chorego w pozycji bocznej ustalonej, zapewniamy komfort, uspokajamy i pilnujemy do momentu przybycia pomocy.
• Zawał – jeśli rozpoznamy objawy zawału (ból, wymioty, nudności, duszności), chorego należy posadzić lub ułożyć w pozycji półsiedzącej. Dbamy o zapewnienie swobodnego oddechu, np. poprzez rozluźnienie paska czy rozpięcie koszuli. Dobrze jest również podać tabletki z nitrogliceryną, jeśli mamy ją pod ręką – pamiętajmy jednak, że jest to dopuszczalnie wyłącznie jeśli chory zachowuje przytomność. Wzywamy karetkę i czekając do jej przyjazdu uspokajamy pacjenta – stres może pogarszać jego stan. Jeśli chory jest nieprzytomny, ale oddycha i ma tętno, należy ułożyć go w pozycji bocznej ustalonej i odchylić głowę lekko do tyłu by udrożnić drogi oddechowe. U osób nieprzytomnych konieczne jest wykonanie resuscytacji krążeniowo-oddechowe i utrzymywanie jej do momentu odzyskania przez chorego przytomności lub do przyjazdu pogotowia.
• Krwawiące rany – należy je bezzwłocznie opatrzyć przy użyciu jałowego opatrunku. Jeśli osoba starsza cierpi na zaburzenia krzepliwości krwi lub jeśli rana jest poważna, należy wezwać pomoc lekarską
• Złamania oraz inne urazy kości – w takich przypadkach konieczne jest najszybsze unieruchomienie kończyny, która doznała urazu. Możemy w tym celu użyć jakiegokolwiek sztywnego, długiego przedmiotu, który przymocujemy do kończyny przy pomocy bandaża. Jeśli doszło do złamania otwartego, ranę należy opatrzyć przy pomocy jałowego opatrunku, unikając przy tym prób wsuwania wystających kawałków kości z powrotem w głąb ciała. Wzywamy pogotowie.

To tylko kilka z wielu przykładów tego, jak może wyglądać udzielanie pierwszej pomocy. Przed podjęciem pracy opiekuna osoby starszej warto ukończyć profesjonalny kurs, którzy przygotuje nas na te i wiele innych niebezpiecznych sytuacji, które mogą się wydarzyć nie tylko w pracy ale i w życiu codziennym.