Praca za granicą w charakterze opiekunki osoby starszej to spore wyzwanie z kilku powodów. Wśród problemów, z którymi zmagają się szczególnie początkujące pracownice, najczęściej wymienia się nie tylko wątpliwości co do własnych umiejętności i lęk przed pracą w zupełnie nowym środowisku, ale również zupełnie zrozumiałą tęsknotę za domem. Jak skutecznie poradzić sobie z tym uczuciem?
Tęsknota to nic innego jak uczucie tymczasowego braku lub utraty osób, rzeczy czy miejsc. Tęsknić można za członkami rodziny, przyjaciółmi, domem i jego okolicami, zwierzętami, ulubionym fotelem. Choć bardzo często jest bolesna, bywa przydatna – dzięki niej można bardziej docenić to co ważne, a nawet zweryfikować, do jakich wartości przywiązujemy tak naprawdę największą wagę. Krótko mówiąc – dopóki czegoś nie stracimy, często nie doceniamy, jak ważne dla nas jest. Tęsknota może więc być niekiedy bardzo przydatna, służyć zacieśnianiu więzi i nadawać motywację.
Tęsknota jest w gruncie rzeczy naturalnym ludzkim odruchem, odczuwanym w różnych sytuacjach przez praktycznie każdego z nas. Rzecz w tym, że jej odczuwanie jest kwestią mocno indywidualną – pojawiać się ona może z różną intensywnością i o różnym czasie. Jeżeli jej natężenie jest umiarkowane, nie stanowi dużego problemu, jest czymś zupełnie normalnym. Problem zaczyna się, kiedy tęsknota prowadzi do wystąpienia innych negatywnych emocji – smutku, lęku, zaburzenia poczucia bezpieczeństwa czy zaniżenia własnej wartości. Opiekunka seniora powinna wiedzieć, jak sobie z taką tęsknotą skutecznie radzić i łagodzić jej wpływ na nastrój, gdyż w przeciwnym wypadku może to doprowadzić do znacznego pogorszenia wydajności pracy, a w skrajnych przypadkach nawet doprowadzić do sytuacji, w której zdrowie i życie podopiecznego będzie zagrożone.
Subiektywnego odczucia tęsknoty nie da się łatwo mierzyć, można jednak sprawdzić, do jakich skutków prowadzi i na tej podstawie ocenić jej natężenie. Jeśli:
może to oznaczać, że odczuwana przez ciebie tęsknota jest zbyt intensywna.
W sytuacji, w której tęsknota staje się nie do zniesienia i zaburza normalne funkcjonowanie, trzeba postarać się ją nieco złagodzić. Jak to zrobić? Wiele osób stara się wyprzeć niechciane uczucie, odciągnąć od niego uwagę, np. poprzez całkowite poświęcenie się pracy lub innym zajęciom. Niestety, choć na krótką metę może to przynieść pewne pozytywne rezultaty, to w praktyce nie jest rozwiązaniem problemu, lecz jego wyparciem, zepchnięciem na boczny tor. Negatywne emocja nie znikają, a wręcz nasilają się, kumulują, aż w pewnym momencie wybuchają z siłą większą niż dotychczas. Nie oznacza to oczywiście, że poświęcenie czasu pracy i zainteresowaniom, które są źródłem radości, jest złe – rzecz w tym, by nie zajmowały one całej uwagi. Ważne jest zidentyfikowanie problemu i zrozumienie jego źródła, gdyż to pozwala znaleźć rozwiązanie, a nie jedynie chwilę wytchnienia.
Jeśli po spędzeniu kilku tygodni na szteli tęsknota za domem czy bliskimi staje się nie do zniesienia, źródłem nowej siły do pracy może okazać się przemyślenie własnej motywacji. Innymi słowy – zastanów się, dlaczego w ogóle zdecydowałaś się na wyjazd, przypomnij sobie swój cel i pomyśl o tym co się stanie kiedy go osiągniesz. Celem tym może być zarobienie większej sumy pieniędzy na potrzeby własne lub rodziny, a także rozwijanie swoich umiejętności. Uzmysłowienie sobie, do czego zmierzasz, nie powinno prowadzić do zaniżenia wagi własnych uczuć czy przekonania, że nie masz do nich prawa („są teraz ważniejsze sprawy, niż moje odczucia”), lecz powinno dawać siły do dalszej walki z przeciwnościami.
Kolejnym krokiem do opanowania tęsknoty za domem jest przystosowanie się do nowych warunków życia. W tym celu warto zadbać o nawiązanie dobrych, zdrowych relacji ze swoim podopiecznym i jego bliskimi. Dlaczego to takie istotne? Ponieważ jeśli nie będziesz miała wokół siebie przyjaźnie nastawionych osób, tęsknota za domem będzie się tylko pogłębiać. Dodatkowo poprzez pielęgnowanie relacji z seniorem możesz znacznie ułatwić sobie pracę i uniknąć nieporozumień. Jeśli wiesz, że w okolicy pracują jeszcze inne opiekunki, spróbuj nawiązać bliższy kontakt również z nimi – z ich strony otrzymasz więcej zrozumienia dla swoich problemów, niż nawet od rodziny, która pozostała w domu.
Utrzymanie kontaktu z rodziną czy przyjaciółmi również jest bardzo ważne dla łagodzenia poczucia osamotnienia. Do dyspozycji masz mnóstwo form komunikacji – rozmowy telefoniczne dzięki roamingowi są tanie, a dzisiejsze darmowe komunikatory internetowe zapewniają świetną jakość połączenia. Należy jednak pamiętać, by rozmowy z bliskimi nie stanowiły przeszkody w wypełnianiu służbowych obowiązków. Najlepszym rozwiązaniem jest ustalenie z bliskimi określonej pory na dłuższe rozmowy.