Sztuka asertywności. Jak powiedzieć ,,nie” seniorowi?

Pojawienie się opiekunki w życiu seniora i ich bliskich, to zmiana, do której muszą przyzwyczaić się obie strony i obie strony muszą nauczyć się nowych zasad w relacji opiekunka – senior – rodzina. 

Uwzględniają one nie tylko zakres obowiązków, jakie ma wykonywać osoba opiekująca się seniorem, ale także relacje pomiędzy opiekunką i osobą starszą. Asertywność pomaga uniknąć wielu problematycznych sytuacji i jest jedną z cech, którą powinna posiadać osoba opiekująca się seniorami. Wyjaśniamy, w jaki sposób odmawiać osobom starszym i ich bliskim, aby ich nie urazić i nie prowokować konfliktów.

Dlaczego asertywność przydaje się w pracy opiekuni seniora?

Opiekunka seniora powinna wyróżniać się określonymi cechami charakteru oraz umiejętnościami, które nie dotyczą jedynie wykonywanego zawodu. Wiedza i doświadczenie zdobyte podczas pracy z osobami starszymi i chorymi to jedno, ale równie ważne są umiejętności miękkie, które pomagają w budowaniu zdrowej relacji pomiędzy seniorem i jego rodziną oraz opiekunką. Asertywność zwiększa też komfort opiekunki seniora, bo pozwala postawić wyraźną granicę pomiędzy zakresem wykonywanej pracy i wykonywaniem dodatkowych obowiązków, które chce narzucić opiekunce osoba starsza lub jej bliscy. Mówiąc „nie” w określonych sytuacjach, nie krzywdzimy seniora, ale wpływamy na poprawę relacji i zabezpieczamy się przed wystąpieniem wielu problemów w przyszłości.

Jak i kiedy powiedzieć „nie” seniorowi lub jego bliskim?

Po pierwsze i najważniejsze, praca opiekunki seniora powinna być wykonywana na podstawie umowy. To ona nakłada na opiekunkę określone obowiązki i staje się podstawą do odmowy wykonania określonych czynności. W przypadku wielu seniorów można spotkać się z sytuacją, gdy dobre serce i empatia opiekunki bywają wykorzystywane. W takich przypadkach mówienie „nie” jest koniecznością i nie ma nic wspólnego z byciem osobą nieuprzejmą. Senior lub jego rodzina nie mają prawa zmuszać opiekunki do wykonywania pracy, która nie wchodzi w zakres jej obowiązków. Opiekunka może, ale nie musi, wyświadczać przysług wykraczających poza ramy umowy. W sytuacjach wymagających wypowiedzenia słowa „nie” konieczna jest konsekwencja. „Nie” to „nie” i nie ma tutaj odstępstwa od tej reguły. Zasadą tą kierują się nie tylko opiekunki seniorów, ale także małych dzieci, które równie często, jak osoby dorosłe, testują cierpliwość opiekunek. Mówiąc „nie”, trzeba stosować się do poniższych zasad: